معرفی  :

گل نسترن DOG ROSE  با نام علمی Rosa Canina از خانواده Rosaceae از جمله گیاهان زیبا و زینتی است که خواص دارویی و درمانی نیز دارد و یکی از گیاهان مورد علاقه کشورهای اروپایی در زمینه دارویی است. گل نسترن از انواع گل رز وحشی می باشد که بومی منطقه اروپا و شمال غرب آسیا و آفریقا است. گونه های بسیاری از آن در جنگلهای شمال، منطقه ارسباران، و ارتفاعات فوقانی مناطق دیگر ایران به صورت خودرو یافت می شود. گل نسترن همانند یک درختچه رشد می کند که بسیار مقاوم و زیبا است این گیاه ساقه‌ ای باریک و در عین‌ حال تیزی دارد. برگ‌ های نسترن به شکل پر می‌ باشند که 5 تا 7 برگچه دارند. گل‌ های زیبایی به رنگ صورتی، زرد و سفید دارد که به هنگام شکفتن منظره زیبایی را نمایان می‌ کند. نسترن میوه‌ ای بیضی شکلی دارد که معمولاً به رنگ نارنجی و قرمز است. میوه این گیاه را سای نورودون می‌ نامند. در دیواره داخلی میوه الیاف ابریشمی و باریکی وجود دارد که در آن فندقه قرار دارد. میوه این گیاه پس از خشک شدن طعمی شیرین و بویی مطبوع دارد. قسمت گوشتی میوه این گیاه سرشار از ویتامین C است. علاوه بر زیبایی که گل نسترن به محیط اطراف خود می بخشد این گل در طب سنتی هم دارای کاربرد های مختلفی است. همچنین امروزه از گل نسترن به عنوان پایه هایی مقاوم برای پیوند با گل رز استفاده می کنند.

 آبیاری :

گل نسترن را می توان جز گیاهانی دانست که نیازی متوسط به آب دارند. بهترین شرایط و زمان برای آبیاری گل نسترن زمانی است که خاک پای گل نسترن خشک شده است. میان دو آبیاری اجازه دهید خاک خشک شود. بهترین ساعت برای آب دهی گل نسترن صبح زود است. نکته مهم این است که زهکشی گیاه باید به خوبی انجام شده باشد.  

 نور : 

گل نسترن همچون گل رز دوستدار نور است و بیشترین رشد آن را می توان در مناطق آفتابی و یا جنگل های نیمه سایه یافت. اگر می خواهید گل نسترن را در خانه نگه دارید بهترین جایی که باید آن را بگذارید پنجره های آفتابگیر جنوبی ساختمان می باشد. گل نسترن میانه خوبی با سایه ندارد بنابراین برای پرورش گل نسترن بهتر است به سراغ مکان های پر از نور بروید.

  دما : 

گل های نسترن که از دیگر گونه های رز های وحشی می باشند قادرند که شرایط سخت محیطی را تحمل کنند، طوری که می توانند دمایی به اندازه منفی ۱۰ درجه، آب و هوای سرد و باد های شدید را به صورت مقاومی تحمل نمایند. اما باید گفت که بهترین دمایی که می توانید برای پرورش . کاشت گل نسترن در نظر بگیرید دمایی به اندازه ۲۰ تا ۲۴ درجه سانتی گراد می باشد. 

  خاک :

گل نسترن به نوع خاک چندان حساس نیستند و در بیشتر انواع خاک رشد می کنند. با این وجود خاک های رسی سنگین را ترجیح می‌ دهد. خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد.

  تکثیر :

از جمله روش های کاشت نسترن تکثیر از طریق بذر آن می باشد. برای اینکه بذر نسترن زودتر به مرحله جوانه زنی برسند می توانید روی سطح آن خراشی ایجاد کنید و سپس به مدت یک شبانه روز بذر ها را در آب ولرم بخوابانید. بعد از آن باید برای کاشت بذر نسترن بستری تهیه کنید، سپس بذر ها را در سینی نشا بکارید. خاکی که برای کاشت بذر استفاده می کنید باید مخلوطی از ماسه و پیت ماس باشد. بذر ها را در عمق دو سانتی متری خاک بکارید و بعد از آن آبیاری کنید. باید هر روز خاک گیاهتان را از طریق آب پاشی کردن مرطوب نگه دارید، به هیچ عنوان نگذارید رطوبت خاک از بین برود. بستر کاشت را برای مدت ۱ ماه به مکانی با دمای ۲۷ تا ۳۲ درجه سانتی گراد انتقال دهید. بعد از گذشت این مدت باید بستر را دوباره به مکانی با دمای ۳ درجه سانتیگراد انتقال دهید. بستر کاشت باید برای مدت ۴ ماه در این دما قرار بگیرد زیرا این کار باعث می شود تا بذر ها زودتر به مرحله جوانی زنی برسند. بعد از گذشت مدتی بذر نسترن شروع به جوانه زنی می کنند، بعد از اینکه جوانه ها به حد مطلوبی از رشد رسیدند باید آن ها از سینی نشاء به بستر اصلی خود انتقال دهید تا رشد طبیعی خود را طی کند. شما می توانید جوانه ها را هم به گلدان انتقال دهید و هم می توانید به زمین منتقل کنید.

  بیماریها و آفات :

از جمله آفات و بیماری های مهم گل نسترن می توان به شته و سفیدک سطحی اشاره کرد، در صورت مشاهده علائم آفات و بیماری های فوق نسبت به مبارزه با یکی از روش های معمول اقدام نمایید.