معرفی جعفری :

جعفری Parsley با نام علمی Petroselinum crispum از خانواده Apiaceae گیاهی است یکساله و بومی اروپا بوده. بحالت خودرو و نیمه خودرو و در نواحی مختلف ایران یافت می شود.در اکثر نقاط کشور پرورش داده میشود. برگهای جعفری ، شفاف به رنگ سبز تیره، دارای بریدگیهای لوزی یا مثلث شکل با تقسیمات فرعی است. برگهای قسمت فوقانی ساقه آن، منقسم به قطعات باریک و نوار مانند با ظاهری متفاوت از برگهای تحتانی می باشد گلهائی کوچک مایل به سبز و مجتمع به صورت چتر مرکب دارد. در قاعده اشعه چترهای اصلی و فرعی آن، زائده های باریک و غیر منقسم دیده میشود ریشه این گیاه نازک و محکم با عمق زیاد است که می‌تواند تا عمق یک متری خاک نفوذ کند و از این رو جعفری یکی از سبزی‌های مقاوم به خشکسالی و کم آبی است. سبزی جعفری سرشار از انواع ویتامین‌ها به ویژه ویتامین ث و روغنهای فرار است و املاحی مانند آهن، کلسیم، فسفر، پتاسیم در آن به مقدار فراوان وجود دارد. جعفری یک گیاه محبوب می باشد که یعنوان تازه خوری و یا برای طعم دادن بسیاری از غذاها مورد استفاده قرار می گیرد، و از آن معمولا در آشپزی به عنوان چاشنی استفاده می شود که برای کاشت در باغچه های کوچک، کناره ها و گلدانها مناسب می باشد.

 آبیاری :

بذر جعفری برای رشد و جوانه زنی ایده آل به آبیاری منظم و روزانه نیاز دارد بطوری که بستر جعفری بایستی همیشه مرطوب باشد ولی کاملا خیس نشود. ولی بعد از جوانه زنی بدلیل اینکه جعفری دارای ریشه‌های بسیار مقاوم است. از این رو آبیاری یک بار در هفته نیاز آبی آن را برطرف خواهد کرد. با شروع فصل سرما مقدار نیاز آبیاری گیاه کاهش می یابد. بدین منظور بایستی خاک خشک شده، سپس اقدام به آبیاری مجدد جعفری شود.

 نور : 

 جعفری یک گیاه سایه دوست است و در برابر سرما بسیار مقاوم بوده و سایه را به آفتاب ترجیح می دهد.

  دما : 

 رشد جعفری در هر آب و هوایی امکان پذیر است ولی در آب و هوای خنک بهترین رشد را دارد. جعفری یک سبزی فصل سرما می باشد. در مناطقی که زمستان ملایم دارند، مانند خوزستان براحتی به زندگی خود ادامه می دهد، ولی در مناطقی که زمستان سرد دارند، بوته های آن به وسیله کاه و کلش و یا حصیر پوشیده می شود. در نقاطی که زمستان های بسیار سر د و یخبندان دارند، قبل از شروع سرما بوته ها از زمین خارج شده، به محل مناسب، مانند گلدان و یا شاسی انتقال می یابند. در حالت کلی جعفری در مقابل خشکی حساس ولی در مقابل سرما بسیار مقاوم است.

  خاک :

بهترین بستر کشت برای رشد سبزی جعفری زمین های نیمه سنگین با هوموس، لومی و شن لومی  می باشد.  در خاکهای عمیق و قوی به علت و فور مواد غذایی خوب رشد می کند. به خاطر اینکه قسمت رویشی (برگ ها) این گیاه مورد استفاده است کود ازته بیشتر مورد نیاز است. استفاده از کودهای آلی همانند ورمی کمپوست که به تدریج نیتروژن را در اختیار گیاه قرار می دهد موجب تجمع کمتر نیتروژن در گیاه می شود. لازم به ذکر است که خاک های اسیدی یا با شوری بالا مانع رشد مناسب جعفری می شوند.

  تکثیر :

تکثیر جعفری از طریق بذر امکانپذیر است. بهترین زمان کاشت جعفری در مناطق معتدل و گرم از اوائل تا اواخر فصل پاییز است. در مناطق سردسیر کشور نیز کاشت آن بعد از گذر سرمای زمستانه (اوائل تا اواخر فصل بهار) صورت می گیرد. زمین مورد کشت باید نرم ، مرطوب و دارای مواد غذایی کافی باشد. بذر جعفری در ردیفهایی به فاصله 15 تا 20 سانتی مترو .فاصله بین ردیفها در کشتهای مکانیزه 25 سانتی متر کاشته می شود. جوانه زنی بذر جعفری کند می باشد و حدود 20 الی 25 روز طول می کشد. هنگامی که برگ ها 3 قسمتی شدند و به بلوغ رسیدند، جعفری قابل برداشت است. 

  بیماریها و آفات :

از مهمترین آفات و بیماری های سبزی جعفری می توان به پوسیدگی ریشه، سفیدک سطحی و داخلی، سپتوریوز، شته ، تریپس کنه تار عنکبوتی اشاره کرد.